GÖZYAŞLARIM

Duygusal bir yapım var
Gözlerim ağlamayla sürekli flört halinde
Fay hattı yüreğimin tam altından geçmekte
Her an depremlerin olduğu ve artçıların eksik olmadığı…
Böyleyim yapacak bir şey yok…
Bu yaşıma kadar değişmedim bundan sonrada değişeceğimi düşünmüyorum
Yaratıcı duygusal yaratmış, bu durum kendi kurgum değil
Bende normal insanlar gibi olmayı isterdim…
Olaylardan, gördüklerimden çok etkilenmemeyi…
Beceremedim…
Demek ki olmuyor…
Bazılarına göre önemsiz bir olayda bile yüreğime çığ düşebiliyor
Göğüs kafesimde annesini kaybetmiş küçük bir kız çocuğunun hüznünü taşırım sürekli…

Gözü yaşlı birini gördüğümde,
Gönlüme hitap eden bir türkü, bir ilahi, tatlı bir nağme dinlediğimde,
Terk edilmiş, Çaresiz, Aç, susuz bir canlı gördüğümde,
Hazırdır gözyaşlarım yuvasından çıkmaya…
Özellikle geceleri, el ayak çekilince daha çok kapımı çalarlar
Gözyaşları mı geceleri çok seviyor geceler mi gözyaşlarına davetiye çıkarıyor bilemiyorum
Nadiren çok mutlu olduğumda da akarlar
Doğumda sevinçten,
Ölümde hüzünden
Bazen bir mazlumun ahı olarak,
Veya bir aşığın kavuşamadığı sevdası için dökülürler
Sabah ezanını, Cenaze salası dinlediğimde de ağlarım
Kim bilir belki de kendi ölümüme ağlıyorum
Zaten hiçbir zaman müsait misin diye sormuyorlar ki bana…
Sebepli veya sebepsiz usulca yuvalarından çıkıp yanaklarımdan süzülmeye başlıyorlar.
…
Şu üç kuruşluk dünyada bana ağır kan kayıpları yaşatan bitmek bilmeyen isteklerim var!
Kelimelerimin ve kalemimin duygularım karşısında aciz düştüğü zamanlar var!
Ruhumun istasyonlarını karınlıkların bastığı zamanlar var!
Sevaplarımın her dem yenik düştüğü günahlarım var!
Yan cebimde saklamak zorunda kaldığım acılarım var!
Henüz Sarılıp kucaklaşamadığım vuslatlarım var!
İşte bu yüzden damlalar konuşur:
Söyleyemediğim cümlelerin yerine…
Çehremdeki çizgilerden usulca akıp giderler.
…
Anlatamam… Yalnızlığımda iki damlanın yanaklarımı okşamasından duyduğum mutluluğu,
Anlatamam… Bu inci tanelerine neden sığındığımı,
Anlatamam… Çoğu kez neden tek tesellim olduklarını,
Anlatamam… Damlalardaki anlamı, satırlara dökemem…
Anlatamam… Bir damla yaştaki saklı gizleri,
Anlatamam halimi… Beni; ancak, dostu gözyaşı olanlar anlar…


Mehmet Orhan DURDU